Gra Paper.io – czyli rywalizacja o dominację na kartce papieru

Wieloosobowe gry na przeglądarki internetowe oraz urządzenia mobilne przeżywają drugą młodość, a w tym drugim przypadku właściwie pierwszą i nie ma się czemu dziwić – rozgrywka multiplayerowa zawsze cieszyła się szczególnym zainteresowaniem, czy to ze względu na możliwość kooperacji i tworzenia pewnej społecznej konstrukcji wśród graczy, czy też rywalizowania ze sobą na często niemożliwym w innych przypadkach elektronicznej rozgrywki poziomie. Szczególną rolę odegrały na tym polu gry .io, czyli zazwyczaj nieskomplikowane produkcje, wykorzystujące znane mechanizmy i pomysły z gier arcade’owych jak też innych „drobnych” pozycji, które dzięki połączeniu z wieloosobowym modelem zabawy oraz oryginalnymi rozwiązaniami twórców stworzyły dawkę naprawdę wciągającej rozgrywki.

Niedawno na rynku zadebiutowała kolejna produkcja ze wspomnianej serii – mowa tu o znanej w sieci grze Paper.io, w której gracz tym razem przystępuje do rywalizacji o uzyskanie jak największego terytorium na dwuwymiarowej kartce papieru poprzez zakreślanie swojego terytorium przy pomocy kolorowego kwadratu, który w swojej mechanice poruszania się przypomina bardzo węża znanego z telefonów komórkowych. Jak w innych grach .io, tak też w tym przypadku naszym jedynym zadaniem jest zdominowanie tabeli wyników na serwerze, do którego zostaliśmy przydzieleni – tym razem jednak zamiast wartości punktowej, miarą naszego sukcesu jest procentowy udział zajętego terytorium w stosunku do całej powierzchni planszy.

Jak wspomniano wcześniej, podstawowym elementem mechaniki rozgrywki jest zdobywanie terytorium. Dokonujemy tego poprzez poruszanie naszym kwadratem w taki sposób, żeby pozostawiony za nim „ogon” zamknął się tworząc prostokąt, który wówczas zostaje wypełniony kolorem (losowo przydzielanym dla każdego gracza) a uzyskana w ten sposób powierzchnia włącza się do naszego terytorium. Rywalizacja z innymi graczami polega nie tylko o ścieraniu się o „ziemię niczyją”, ale również przejmowanie terytorium uzyskanego przez naszych oponentów oraz ich eliminowanie.

Eliminowanie innych graczy sprowadza się w gruncie rzeczy do umiejętności zauważenia nieuwagi naszych oponentów, gdy zanadto wychylą się ze swojego terytorium, aby powiększyć zajętą powierzchnię. W tym celu, gracz musi poprowadzić linię w taki sposób, aby stworzyć zamknięty obszar – pozostaje jednak kwestia tego, że podczas ruchu do tego prowadzącego, gracz pozostaje praktycznie całkowicie podatny na możliwość jego wyeliminowania z gry poprzez przecięcie linii – ogona, który zostawia za sobą. Wówczas tracone jest całe uzyskane do tego czasu terytorium i swoje wysiłki trzeba będzie rozpocząć całkowicie od początku.

Na ekranie wyświetlone są dwa rodzaje wskaźników powiązanych ze zdobywaniem terytorium. W prawym górnym rogu znajduje się tablica wyników, na której pokazane są procentowe relacje zajętego przez graczy terytorium w stosunku do powierzchni całej planszy. W lewym górnym rogu natomiast prezentowany jest nasz najlepszy wynik – w Paper.io ginąć będziemy stosunkowo często: czy to eliminowani przez innych graczy, czy też po prostu przez własną nieuwagę, gdyż, przykładowo, podobnie jak w słynnym komórkowym „Wężu”, także i tutaj możemy popełnić błąd polegający na zderzeniu się z „ogonem”, który kończy się tak, gdyby uderzył w nas inny gracz.

Można zauważyć pewną szczególną cechę samej planszy, na której toczy się rozgrywka, a odbiega ona nieco od standardu wyznaczonego przez inne produkcje .io. Przede wszystkim, nie znajdziemy tutaj elementów wpływających na sam przebieg rozgrywki – żadnego rodzaju przeszkód terenowych czy innych obiektów, nie licząc granic wyznaczających obszar rozgrywki (warto dodać, że ewentualna kolizja z liniami pełniącymi rolę tych granic również kończy się wyeliminowaniem z gry). Plansza jest również mniejsza niż w innych grach .io, jak też na każdym z serwerów jest ustalona, mniejsza liczba graczy – ma to zapewnić rozgrywce dynamiczność a jednocześnie nie tworzyć chaotycznego stylu rywalizacji.

Na zakończenie można pochylić się nad oprawą graficzną Paper.io. Podobnie jak w innych grach z serii, także i w tej grze jest ona minimalistyczna, nieco „umowna”, ale jednocześnie przyjemna dla oka, zwłaszcza dzięki miękkim efektom świateł w przypadku pokrytych pól. Mocne kolory pozwalają również rozróżniać poszczególnych graczy, a przede wszystkim sprawiają, że postać sterowaną przez gracza łatwo zauważyć na tle czy to innych graczy, czy zajętego pola