Run 3 – kolejna odsłona wciągającej arcade’ówki

W dzisiejszych czasach wszelkiej maści produkcje arcade’owe przeżywają drugą młodość – czy to w formie rebootów starych produkcji, znanych niekiedy jeszcze z automatów do gier, czy zupełnie nowych pozycji wzorowanych na klasyce, w mniejszym bądź większym stopniu. Wpływ na to miał przede wszystkim rozwój technologii mobilnych, czyli głównie powstanie takich urządzeń jak smartfony i tablety, ale również standardów przeglądarek internetowych pozwalających uruchamiać bardziej zaawansowane produkcje; również wszelkiej maści arcade’ówki stały się popularne na komputerach osobistych w formie tak zwanych gier niezależnych.

Jedną z popularniejszych serii gier tego rodzaju było „Run” wydawane na przeglądarkach internetowych i któremu udało się zdobyć całkiem dużą popularność – są to dosyć proste gry o minimalistycznej szacie graficznej, ale jednocześnie niesamowicie wciągające i sprawiające mnóstwo frajdy. Ostatnio wydana została trzecia część serii, która garściami czerpie z dorobku swoich poprzedników oraz wprowadza nieco nowych elementów czyniących tę zręcznościówkę jeszcze bardziej wciągającym kąskiem elektronicznej rozgrywki i utrzymaną w tym samym minimalistycznym światku.

Run 3 na Poki w znacznej mierze przypomina wszelkie „endless runnery”, czyli gry, w których wcielamy się w jakąś postać a naszym jednym zadaniem jest zdobycie jak największej liczby punktów przez przetrwanie kolejnych fal pułapek, przeszkód czy wrogów – również i tutaj jest podobnie, z paroma wyjątkami, a przede wszystkim tym, że nowa odsłona Run nie jest „endless”: rozgrywka została podzielona na kilkadziesiąt poziomów z różnymi przeszkodami i zwiększającymi się z czasem wymaganiami.

W grze wcielamy się w bliżej nieokreślonego kosmitę, który stara się dotrzeć do planety będącej jego domem – nie inaczej jak biegnąc przez galaktykę. Specyfiką produkcji jest to, że bieg odbywa się na trójwymiarowej, heksagonalnej planszy, która przypomina tunel. Naszym zadaniem jest przede wszystkim omijanie dziur – w tym celu możemy nie tylko przez nie przeskakiwać, ale również omijać po prostu wskakując bądź przechodząc na sąsiednią ścianę tunelu. Poza dziurami natkniemy się także na takie utrudnienia, jak na przykład szarżujący na nas przeciwnicy albo zapadająca się podłoga, którą musimy umiejętnie ominąć. Warto dodać, że spadnięcie w bezdenną przepaść nie spowoduje konieczności rozpoczęcia gry od początku, chyba że gramy w trybie „Infinite”, ale zostaniemy zamiast tego przeniesieni na początek poziomu, tak więc zamiast utraty ewentualnych 10 minut całego postępu, zostaniemy cofnięci o góra dwie. Podczas rozgrywki zbierać możemy porozsiewane po całej planszy cząstki energii będące swoistą walutą i pozwalającą na zakup ulepszeń i odblokowujących nowe postaci.

Sterowanie w Run 3 jest dosyć proste – dostosowane do każdego układu klawiszy z jakiego preferujemy korzystać: możemy korzystać z klawiszy strzałek lub układu WSAD oraz spacji, aby skakać – warto dodać, że wciśnięcie klawisza „do przodu” (czy to odpowiedniej strzałki czy „W”) również spowoduje skok. Szybko się jednak okazuje, że proste sterowanie nie oznacza, że sama gra nie będzie wymagająca – przekonamy się o tym, zwłaszcza na poziomach, które są pełne przepaści nie do przeskoczenia i wymagają błyskawicznego prześlizgiwania się po ścianach.

Wraz z postępami w grze odblokujemy nowe postacie, którymi możemy sterować. Każda z postaci charakteryzuje się innymi umiejętnościami i właściwościami; przykładowo Skater to kosmita wyposażony we wrotki pozwalające osiągnąć mu zawrotną prędkość, ale jednocześnie utrudnia wymierzanie skoków i zmiany ścianek. Nie ma jednak podziału na postaci lepsze i gorsze – każda jest po prostu dostosowana do innego sposobu rozgrywki i z pewnością znajdziemy coś dla siebie.

Jeśli chodzi o oprawę graficzną – wspomniano już o niej wcześniej. Jest ona wykonane solidnie, ale w minimalistycznym stylu, który jednak w połączeniu z trójwymiarowym silnikiem tworzy bardzo przyjemną dla oka całość. Poszczególne elementy świata gry są łatwo od siebie odróżnialne zaś animacje wystarczająco płynne, aby zaobserwować zachowanie się tychże. Muzykę tworzy dynamiczna i zmieniająca się ścieżka dźwiękowa, pozwalająca wczuć się w równie dynamiczną mechanikę rozgrywki a przy tym nie nudzi się i nie drażni nawet przy dłuższym posiedzeniu.