Super Mario Advance

   Super Mario Advance to drugi z kolei tytuł wydany na nowiutkiego wówczas GameBoya Advance. W skład tego tytułu wchodzą dwie gry, a mianowicie remake’i arcade’owego Mario Bros i NES’owego Super Mario Bros 2. Te obie gry różnią się od siebie znacząco.

   Mario Bros jest typową grą Arcade. Pojawiła się na automatach w 1983 roku, potem były także wersje na Atari 2600, Atari 5200, Atari 7800, Commodore 64, Intellivision, Sega Game Gear i NES. Chodzi w niej o to by dojść jak najdalej (do najdalszego poziomu), zdobywając przy tym punkty za pokonywanie żółwi, pszczół, krabów i innych stworów oraz uważając na bezpośrednie starcie z nimi i inne przeszkody. Im jesteśmy dalej tym jest trudniej. Co prawda levele są różne (np. z lodowym i ognistym wyglądem), jednak wyglądają dosyć ubogo. Skusić się bardzo łatwo, a żyć nie jest za wiele. Tą grę można polecić tym, którzy chcą ciągle się szkolić i uzyskiwać lepsze rezultaty. Mario Bros w tym packu jest w cieniu Super Mario Bros 2, który jest główną częścią Super Mario Advance, i którego napisałem recenzję.

Super Mario Advance – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Super Mario Bros 2 został wydany w 1988 w USA, rok później w Europie. Jest sequelem Super Mario Bros, choć tak naprawdę samo SMB2 na NES’a jest remake’iem Doki Doki Panic wydanego ponad rok wcześniej na Famicom Disk System. Zmieniono tam kilka elementów w porównaniu do DDP oraz dodano postacie ze świata Maria. W 1992 roku na Famicoma wyszło japońskie wydanie SMB2 – Super Mario USA. W 1993 zaś został wydany Super Mario All-Stars na SNES’a, w jego skład wchodził między innymi remake Super Mario Bros 2. I właśnie on bardzo przypomina SMB2 na GBA, które jest obecnie najlepszą pod względem graficznym oraz najbardziej wzbogaconą o nowe elementy wersją Super Mario Bros 2.

   Przed rozpoczęciem każdego levelu gracz ma do wyboru 4 postacie. Każda z nich ma mocne i słabe strony, a przedstawia to się za pomocą statystyk, które znajdują odzwierciedlenie w grze. Każdą postać cechuje siła, szybkość i skoczność.
– Mario – główny bohater, jest najrówniejszą postacią. Wszystkie trzy statystyki ma na bardzo dobrym poziomie.
– Luigi – brat Maria, ma bardzo wysoką skoczność, zaś siła i szybkość utrzymują się na średnim poziomie.
– Toad – w tłumaczeniu na polski znaczy to ropucha, ale Toad jest człowiekiem-muchomorem. Ma fenomenalną szybkość i siłę, lecz jego wyniki w skokach są słabiutkie.
– Princess Peach – księżniczka, jest najsłabszą pod względem statystyk postacią w grze, ale za to ma jedną umiejętność, może przez pewien moment utrzymywać się powietrzu przy czym pozostawać w nim przez chwilę lub lecieć w którąś stronę. Siłę i szybkość ma słabą, skoczność średnią.

Super Mario Advance – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Gameplay w grze różni się od tego w pierwszej części Super Mario Bros. Tutaj na pierwszy plan schodzi podnoszenie wrogów/przedmiotów. Gdy nasza postać trzyma coś/kogoś może tego użyć do pokonania wroga lub rozbicia czegoś. Głównie do tego służą najczęściej występujące warzywa (na ogół w krzaczkach). Postacie wykonują te same czynności, jedna wykonuje to lepiej, inna gorzej (jak już wcześniej wspomniałem). Do niektórych plansz warto wybrać odpowiedniego bohatera, zważywszy na jego predyspozycje. Możemy zrobić też śmiesznie wyglądającą „masakrę” pokonując większą grupę przeciwników przy użyciu niewielkiej siły. Każda z czterech postaci ma 2 rozmiary, gdy mamy tylko jeden po starciu z przeciwnikiem tracimy życie, zaś gdy mamy drugi, powracamy wtedy do pierwszego. Po wpadnięciu w przepaść lub zapadnięciu się w piasku tracimy życie od razu. W planszach znajduje się wiele serduszek, które powiększają nasz rozmiar. Występuje też gwiazdka nieśmiertelności, lecz bardzo rzadko. Spotykamy ją jedynie kilka razy w grze, ale jest bardzo pomocna, gdyż dzięki niej możemy „taranować” wrogów. Gdy w planszy zbierzemy wszystkie duże monety, po przejściu levelu możemy w bonusie wygrać kilka żyć (gra w jednorękiego bandytę).

   Warto jeszcze wspomnieć o sterowaniu, które w grach platformowych jest bardzo ważne. Otóż tutaj niestety nie jest ono rewelacyjne. Ciężko wyczuć dobry moment odbicia oraz wylądować na małej platformie. Odbiją się to na pewno też na grywalności tytułu. Łącznie jest 7 światów – 20 plansz. Akurat co do różnorodności poziomów nie można się zbytnio przyczepić. Pustynie, lodowe i śnieżne, krainy, zielone łąki – tak wyglądają niektóre. Przeciwników jest kilkunastu, dosyć często się powtarzają. Również wtapiają się do krajobrazu, tak też na pustyni zobaczymy kaktusy, na łące ptaki i owady. Po przejściu wszystkich leveli i obejrzeniu końcowego filmiku mamy możliwość zdobycia 2 poukrywanych jaj Yoshi’ego w każdej planszy. Jest to dodatek do tej wersji Super Mario Bros 2.

Super Mario Advance – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Grafika i muzyka w porównaniu do pierwowzoru SMB2 jest o niebo lepsza, lecz wykorzystuje mało możliwości GBA. Cała gra jest w 2D. Wszystko wygląda bardzo bajkowo. Muzyka jest przyjemna, typowa dla serii Mario, niestety po dłuższej zabawie nudzi. Bohaterowie też wydają z siebie znane większości graczom już dźwięki (np. sławne „mamma mia”).

   Po pewnym czasie objawia się monotonia. Chodzimy, skaczemy, rzucamy, rozwalamy, biegamy, kopiemy, a w każdym levelu walczymy, na ogół ze smoczkiem (nie zawsze, lecz przeważnie jesteśmy do tego zmuszeni). Te walki to bardzo istotny element gry, trzeba walczyć prawie zawsze tym samym sposobem, który gdy już poznamy, będzie nam towarzyszył do końca gry. Na końcu każdego świata stykamy się już z bardziej wymagającym rywalem, na którego trzeba opracować odpowiedni sposób walki. Gra jest dosyć krótka, ale całkiem wystarczająca, po jej przejściu możemy spróbować sił w Mario Bros. Na uwagę zasługuje jeszcze tryb Multiplayer. Można grać nawet w 4 osoby i to przy użyciu tylko jednego kartridża! Wszyscy poruszają się po planszy, chodzi o to, aby zdobyć jak największą liczbę monet.

   Na GBA jest jednak o wiele więcej lepszych platformówek, więc ta gra wypada blado. Entuzjazm wobec niej był tylko w chwilach rozpoczęcia sprzedaży GameBoya Advance. Z tytułów startowych ta składanka sprzedawała się najlepiej. Polecam jedynie dużym fanom gier platformowych i Maria.

TYTUŁ GRY:    Super Mario Advance PRODUCENT:   Nintendo WYDAWCA:   Nintendo GATUNEK:   Platformowo-zręcznościowa DATY PREMIERY:   GameBoy Advance – 21.03.2001 (Japonia) – 10.06.2001 (USA) – 22.06.2001 (Europa)