Klonoa – Empire of Dreams

   Klonoa: Empire of Dreams to gra wyprodukowana przez firmę Namco w 2001 roku na GBA. Jest to kolejna część serii Klonoa, która była zapoczątkowana tytułem Klonoa: Door to Phantomile na PlayStation. Gra przeszła z pseudo 3D do typowego dwuwymiaru.

   Historia w grze jest banalna, lecz oryginalna. Jak sama nazwa wskazuje jest mowa o snach. Klonoa spał sobie spokojnie w swoim mieszkaniu, gdy nagle wtargnęły nieznane osoby i zaciągnęli go do władcy królestwa – Juliusza. Otóż zły król zabronił mieszkańcom śnić. Klonoa złamał ten zakaz. Otrzymuje zadanie, aby pokonać 4 potwory, które terroryzują krainę. Gdy to uczyni znów wszyscy będą mogli śnić.

Klonoa – Empire of Dreams – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Przed nami czeka pięć światów. W każdym z nich czeka na nas 7 plansz + walka z bossem.
Poziomy można podzielić na:
– platformowo-logiczne – w każdym świecie jest 5 plansz, w których głównie musimy używać logiki, a także skakać po platformach. Trochę przypomina gameplay z Super Mario Bros 2
– zręcznościowe – Klonoa jeździ na desce z dopalaczem. Przypomina to choćby części Sonica Advance. W jednym świecie jest jedna plansza takiego typu
– platformowo-zręcznościowe – Musimy wykonywać ruchy jak najszybciej, zbierając przy tym diamenty, gdyż ekran ciągle nas „goni” z różnych stron. Ci co grali w Super Mario Bros 3 na pewno kojarzą o co chodzi.

Klonoa – Empire of Dreams – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Poziomy „logiczne” są w Klonoa: EoD na pierwszym planie. Jest ich najwięcej spośród innych. Na początku wydają się niesamowicie proste, lecz im jesteśmy dalej zagadki stają sie trudniejsze, przejście zajmuje więcej czasu. A zagadki są ciekawe i po prostu chce się główkować nad grą. Musimy na przykład położyć klocek w odpowiednim miejscu, aby móc wskoczyć wyżej, lecz na ten klocek czeka wiele przeszkód. W każdej takiej planszy należy zebrać 3 gwiazdki, aby otworzyło się wyjście z planszy. Można także zbierać diamenty, a w każdym poziomie tego rodzaju jest ich 30. W levelach z deską oraz uciekającym ekranem celem głównym jest dobrnięcie do końca, a pobocznym zdobywanie diamentów (100).

   Rodzajów przeciwników jest jak na lekarstwo. Oni raczej nas nie uszkadzają tylko służą jako przedmioty do np. zniszczenia pudła. Bossów jest 6 i ich wygląd jest wręcz śmieszny, a systemy walk z nimi proste. System żyć w grze jest następujący. Jedno życie składa się z trzech serc. Po starciu z przeciwnikiem tracimy jedno, po spadnięciu w przepaść 3 (czyli jedno życie). Serca i życia występują z poziomach, z tym, że zdobycie żyć jest o wiele trudniejsze. W poziomach (nie we wszystkich występują również klucze, dzięki którym możemy otworzyć drzwi pasujące pod dany klucz.

Klonoa – Empire of Dreams – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Grafika jest kolorowa i wyrazista, jednak niczym specjalnym nie zachwyca. Nie jest zbytnio szczegółowa. Trzyma przeciętny poziom gier 2D na GBA. Występują także elementy 3D, choćby podczas ostatecznej walki. Muzyka jest po prostu bardzo dobra. Faktem, który o tym może świadczyć jest, że nawet po przejściu gry włączałem ją by posłuchać sobie pięknych dźwięków. Niektóre kawałki przypominają nawet te z takich serii jak Castlevania oraz Final Fantasy. Odgłosy wydawane przez Klonoę czy inne ruszające się postacie nie są już tak dobre, lecz nie psują dobrego wrażenia muzyki.

   Klonoa: Empire of Dreams to kawał dobrej platformówki z elementami logicznymi i zręcznościowymi. Sam bohater i fabuła może nadawać grze charakter dziecinny, jednak przez poziom trudności gra jest przeznaczony dla starszych graczy. Podobieństwa do Maria i Sonica są w grze widoczne, ale to dzięki nim gra potrafi dostarczyć rozrywki na kilka godzin. Jak na platformówkę Klonoa: EoD jest całkiem długą grą.
 

TYTUŁ GRY:    Klonoa – Empire of Dreams (Europa, USA), Kaze no Klonoa (Japonia) PRODUCENT:   Namco WYDAWCA:   Namco GATUNEK:   Platformowa DATA PREMIERY:   GameBoy Advance – 19.07.2001 (Japonia) – 11.09.2001 (USA) – 29.03.2002 (Europa)