Final Fight One

   Final Fight One to remake pierwszej części tej chodzonej bijatyki, która pojawiła się na automatach CPS w 1989 roku, stworzony specjalnie na konsolkę GBA. Seria Final Fight popularna była szczególnie na SNES’ie. Ta część na GBA została wydana w 2001 roku, rzecz jasna przez wielką firmę Capcom. Fabuła jest, jakby na to nie spojrzeć, trochę oklepana. Gang Mad Gear uprowadził córkę Haggara (burmistrza miasta Metro City) – Jessicę. Ojciec za wszelką cenę chce ją odbić z rąk porywaczy. Pomagają mu w tym dwaj znacznie młodsi od niego wojownicy – Cody i Guy. Warto wspomnieć, że pojawili się oni również w innej popularnej serii bijatyk – Street Fighter. Miasto Metro City jest nawet nazywane „stolicą przestępców”.

Final Fight One – screeny (kliknij, by powiększyć)

   W grze występuje 6 poziomów, w których non stop musimy walczyć z bandami złoczyńców. W zasadzie ciągle napotykamy na tych samych przeciwników z identycznym wyglądem i inteligencją. Łącznie jest ponad 20 niepowtarzalnych oponentów, z którymi musimy walczyć podczas gry. Niektóre mordy wyglądają szczególnie ohydnie (np. Damnd, którego poznajemy już na filmiku wstępnym, a wygląda jak małpa).

Final Fight One – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Oprócz siły naszych rąk i nóg możemy się posłużyć przedmiotami, jak to bywa w chodzonych bijatykach. W Final Fight One są to: nóż, rura i miecz. Istotną częścią gry jest także wynik, czyli zdobyte punkty w grze. Nie ma on takiego znaczenia jak podczas przechodzenia gry na automatach. Sadzę nawet, że wielu graczy w ogóle nie zwraca na niego większej uwagi. Oprócz podstawowego sposobu, czyli zabijania złoczyńców możemy ten licznik powiększać poprzez zdobywanie przedmiotów typu radio czy młotek, które w walce nam nie służą. Możemy wybrać 5 poziomów trudności tytułu. Ponadto możemy odblokowywać dodatki i odnajdywać sekrety, między innymi nowe ciosy, nowe stroje. Aby to zrobić należy zdobywać punkty.

   Można odnaleźć dodatkowe scenerie, ale jak to zrobić nie będę zdradzał, pozostawiam to już samym graczom, którzy w FFO jeszcze nie grali. Przez połączenie dwóch GBA za pomocą Link Cable można grać w 2 osoby. Final Fight One w odróżnieniu od Final Fight Guy ma troszkę zmienione levele, możliwość gry 3 dodatkowymi postaciami (Cody, Alpha Cody, Alpha Guy) oraz dodane dialogi.

Final Fight One – screeny (kliknij, by powiększyć)

   Jak na remake gra nie prezentuje się zbyt dobrze, grafika nie jest tak wyrazista, z dźwiękiem jest podobnie. Mimo to, podczas gry się tego specjalnie nie odczuwa i Final Fight One na GBA dostarcza tyle samo, a może nawet i więcej rozrywki i zabawy. Niektóre muzyczki szczególnie wpadają w ucho, czasem usłyszymy niestety skrzeczący dźwięk, ale i tak było w pierwowzorze.

   Jeśli upodobaliśmy sobie chodzone bijatyki, to Final Fight One nie jest grą, którą odstawimy po jednym przejściu. Wręcz przeciwnie, lepiej jest ukończyć ją kilka razy. Ta arcade’owa bijatyka jest już legendą. Capcom po prostu słynie z wydawania takich gier!
 

TYTUŁ GRY:    Final Fight One PRODUCENT:   Capcom WYDAWCA:   Capcom GATUNEK:   Bijatyka DATA PREMIERY:   GameBoy Advance – 25.02.2001 (Japonia) – 26.09.2001 (USA) – 28.09.2001 (Europa)